نقره استرلینگ چیست؟

نقره استرلینگ نوعی آلیاژ نقره است که دارای ۹۲.۵ درصد نقره خالص و ۷.۵ درصد فلزات دیگر که معمولا مس هستند تشکیل می شوند چرا که نقره خالص بسیار نرم هست و برای ساخت زیور آلات و انواع ظروف نقره مناسب نیستند. به همین دلیل با اضافه کردن مس مقاومت و میزان چکش خواری ان را افزایش می دهند.
البته که از سایر فلزات برای اضافه کردن به نقره استرلینگ میتوان استفاده کرد، ولی تجربه نشان داده است که بهترین فلز همراه نقره، مس می باشد که ماندگاری و سختی ان را بالا میبرد و در برابر تغییر رنگ مقاوم تر هست. همچنین برای ایجاد خصوصیاتی خاص در نقره ممکن است به جای مس از فلزات دیگری برای افزودن به نقره استفاده شود و بخشی از مس یا تمام آن با فلزاتی چون پلاتین، ژرمانیوم، روی جایگزین شود.
این ترکیب خاص به نقره استرلینگ سختی و استحکام بیشتری می‌دهد، به طوری که برای ساخت جواهرات و ظروف مناسب‌تر از نقره خالص است. نقره استرلینگ در جواهرسازی برای افزایش درخشندگی معمولاً با لایه نازکی از نقره ۹۹۹ عیار روکش می‌شود، گاهی هم از روکش رودیم یا طلا استفاده می‌شود. واژه استرلینگ در واحد پول بریتانیا یعنی پوند استرلینگ هم برگرفته از نام نقره استرلینگ است چرا که در اصل یک پوند استرلینگ معادل یک پوند (۴۵۳ گرم) نقره استرلینگ ارزش داشته‌است.

نقره سکه (Coin Silver) از نظر خلوص متفاوت است و معمولاً شامل ۹۰٪ نقره و ۱۰٪ مس یا دیگر فلزات است. این نوع نقره در گذشته برای ساخت سکه‌ها به کار می‌رفت و به همین دلیل به نقره سکه معروف است. نقره سکه معمولاً سخت‌تر و مقاوم‌تر از نقره استرلینگ است، اما به دلیل درصد خلوص پایین‌تر، کمتر در جواهرات و بیشتر در مواردی مانند ساخت سکه‌ها و اشیاء کاربردی استفاده می‌شود.
بنابراین، اصلی‌ترین تفاوت بین نقره استرلینگ و نقره سکه در میزان خلوص نقره و درصد آلیاژهای دیگر است. نقره استرلینگ با خلوص بالاتر معمولاً برای جواهرات و اقلام زینتی استفاده می‌شود، در حالی که نقره سکه بیشتر برای سکه‌ها و اقلامی که نیاز به دوام بیشتری دارند، مناسب است.